DİYALOGÊN KURDÎ-TIRKÎ (KÜRTÇE-TÜRKÇE DİYALOGLAR)

Navê min Elî ye  Adım Ali'dir

Paşnavê min Yılmaz ê  Soyadım Yılmaz'dır

Ez kurd im  Ben kürdüm
Ez bîst û neh salî me  Ben yirmi dokuz yaşındayım

Tu çi karî dikî?  Ne iş yapıyorsun? 

Senin sayende biraz Kürtçe öğrendim
Bi xêra te ez hinekî hînî Kurdî bûm

Ne kadar zamandır Kürtçe öğreniyorsun?
Çiqas weqt e ku tu Kurdî dielimî?

 İki aydır kürtçe öğreniyorum
Va du meh heye ku ez kurdî dielimim

  Na : Hayır

Belê/Erê : Evet

Spas : Teşekkurler

Biborin : Affedersiniz/Pardon

Ez ji te (pir) hez dikim : Seni (çok) seviyorum

Bibexşînin : Özür dilerim

Bibexşînin ez dereng mam : Özür dilerim, geç kaldım

Min we mijul kir : Rahatsız ettim

Ezbenî : Efendim

Beyanî baş: Günaydın!

Roj baş:  İyi günler!

Êvar baş:  İyi akşamlar!
Şev baş: İyi geceler!

Tu çawa yî : Nasılsın?

Her bijî : Bravo !

Pîroz be ! : Kutlu olsun !

Rojbûna te pîroz be : Doğum günün kutlu olsun

Cejna te pîroz be : Bayramın kutlu olsun

Xweşhal bum : Memnun oldum

Bi xatirê we : Hoşçakalın/Hoşçakal

Saet çend e ? : Saat kaç ?

Bawer bike, ez rast dibêjim : İnan ki doğru söyülüyorum

Me li hev kir ? : Anlaştık mı ?

Carek din bejin : Bir daha söyleyin lütfen

Na nizanim : Hayır, bilmiyorum

Hûn birçî ne bûne? : Siz acıkmadınız mı?

Ez ne birçi me! : Ben aç değilim!

Başınız sağ olsun. serê we sax be

Allah rahmet eylesin. Xwedê rehma xwe lêke

Siya Xwedê li ser te be! : Allahın gölgesi üzerinde olsun !

Xwedê 'emrê te dirêj bike! : Allah uzun ömürler versin!

Ne yazık. / Maalesef. (Heyf / Mixabin)

Ne zamandır görüşmedik, değil mi?

(Ev demeke dirêj e ku em hev nabînin, ne wisa?)

Nasılsınız?, İyi misiniz? (Hûn çawa ne, baş in?)
İyiyim, teşekkür ederim. (Ez baş im spas dikim)

Çok iyiyim. (Pir baş im.)

Ne var, ne yok? (Çi heye çi tune?)
Eh, şöyle böyle. (Teq û req e)

Teşekkürler, her zamanki gibi. / Bildiğin gibi.

 (Spas, weke hergav e / wek dizanî)

Fena değil. (Ne xirab e)
Pek iyi değilim. (Ez ne pir baş im)

Biraz yorgunum. (Piçekî westiyayî me)

Hastayım. (Ez nexweş im)

Adınız nedir? (Navê we çi ye?)
Adınızı öğrenebilir miyim? (Navê te bi xêr?)

Benim adım Ahmet'tir. (Navê min Ehmed e)
Soyadım Çelik'tir (Paşnavê min Çelik e)

Siz Kürt müsünüz? (Hûn Kurd in?)

Evet, ben Kürt'üm. (Belê ez Kurd im)

Memnun oldum. (Kêfxweş bûm)
Tanıştığımıza memnun oldum.(Bi nasîna te kêfxeş bûm)

Kaç yaşındasınız? (Hûn çend salî ne?)

19 yaşındayım (19 salî me)

Ben sizi bir yerden tanıyorum.

(Ez we ji derekê nas dikim)

Olabilir. (dibe / pêkan e)

Evet, öyle. (Belê wiha/welê/wisa/wilo ye)
Hayır, olmaz. (Na, nabe)
Hayır, öyle değil. (Na, ne wiha/welê/wisa/wilo ye)

İmkânsız. (Qet nabe)

İlginize teşekkür ederim. (Ji bo eleqeya we spas)

Çok yardımcı oldunuz. (Hûn pir alîkar bûn)

Affedersiniz. (Biborin)

Özür dilerim. (Lêborîna xwe dixwazim)

Özür dilerim, geç kaldım. (Biborin, dereng mam)

Farketmez. / Sorun değil. (Ferq nake / ne pirsgirêk e)

Aldırmayın. / Boş verin. (Guh nedinê / Dev jê berdin)

Söylediğinizi anlamıyorum.

(Ji gotinên we fêm nakim)

Daha yavaş konuşun lütfen.

 (Hêdîtir bipeyin ji kerema xwe re)

Bir daha söyleyin lütfen.

(Ji kerema xwe re cardin bibêjin)

Buraya yazınız lütfen.

(Fermo, li vir binivîsin)

İyi Kürtçe konuşabilirim.

 (Ez dikarim baş bi Kurdî biaxivim)

Kürtçe konuşabilen biri yok mu? (Kesek bi Kurdî dikare biaxive tune?)

Bu ne demektir? / Bunun anlamı nedir? (Ev çi ye / Wateya vê çi ye?)

Allah'a ısmarladık / Hoşçakalın.(Bi xêr herin /oxir be)

Hoşçakal. (Bi xatirê te)

Görüşürüz. (Em ê hev bibînin)

Yine görüşelim. (Em dîsa bên ba hev)

Kendinize dikkat edin (li xwe muqate bin)

Selam söyleyin. (Silavên min lê bikin)